BOEKEN

For Hans,
after a beautiful afternoon full of stories.
Greetings
Rita Verschuur
15-02-2008

In het donkere sparrenbos woonden de Rotstrollen. Ze hadden weinig te zeggen en nooit iets te vragen. Ze wisten niet wat lachen was en huilen. Nu niet meer, maar vroeger wel. Toen hadden ze in het sparrenbos gelukkig geleefd, tot het kwaad uit het zuiden kwam. Een enkele keer werd er een trollenkind geboren dat anders was dan alle anderen en telkens vragen stelde. Zo'n kind was Palle. Maar toen niemand hem antwoord gaf, trok hij alleen op onderzoek uit. Over de grens van zijn land, naar het verboden meer. Dat was het begin van zijn tocht, die nog heel lang zou duren... Dit is een heel bijzonder verhaal, dat zich als een sprookje laat lezen en dat, zoals alle sprookjes, een diepere betekenis heeft.

The Rocktrolls lived in the dark spruce forest. They had little to say and never anything to ask. They didn't know what laughing and crying was. Not anymore, but before. Then they had lived happily in the spruce forest, until evil came from the south. Once in a while a troll child was born who was different from all the others and kept asking questions. Palle was such a child. But when no one answered him, he set out on his own to investigate. Over the border of his country, to the forbidden lake. That was the beginning of his journey, which would last a very long time... This is a very special story, which reads like a fairy tale and which, like all fairy tales, has a deeper meaning.

Eens in Europa, in Zweden, was er een vrouw die de Nederlandse vertalingen maakte van een van de beroemdste schrijvers van Europa. Zij heette Rita Törnqvist en zij was de vertaalster voor Astrid Lindgren. Zij bleken vriendinnen. Rita kreeg toen het idee om ook zelf verhalen te gaan schrijven.

Een van haar eerste boeken had mij dus  een grote indruk gegeven toen ik het al  in 1978 in een boekhandel  van de stad Leeuwarden had gekocht.  Ik wist niet dat zij een Nederlandse vrouw was. Ik kende haar dan ook alleen nog maar onder de naam Rita Törnqvist. Zij bleek toen toevallig, net als Astrid Lindgren, net gescheiden te zijn van haar man.

Het verhaal van Rita kwam dus weer naar boven na mijn eigen scheiding in 2003.

Ik wilde toen weten wie dat boekje nou eigenlijk precies geschreven had.

Uiteindelijk kreeg ik haar te pakken en tot mijn verbazing als een oudere vrouw in Nederland. Zij had het boek willen schrijven in opdracht van haar kinderen.

Zij hadden hun moeder voor haar verjaardag een paar mooie stenen gegeven waar zij toen dus  een verhaal over moest schrijven.

Dit werd “ZWERFTOCHT VAN EEN TROLLENKIND”  Toen ik ontdekte dat Rita gewoon in Nederland woonde, wilde ik haar gelijk opzoeken en we hebben toen samen een hele bijzondere middag meegemaakt.

Ze vertelde me toen ook iets meer over het ontstaan van dat bewuste verhaal.

Het schrijven van dat boek bleek zelfs nog zwaarder te zijn geweest dan de geboorte van haar kinderen.

Het verhaal ging dus over de stenen die ze als aanleiding had genomen en die dwergen (of Zweedse trollen) waren.  

Mijn eigen huwelijk was dus geëindigd omdat ik onbewust een verboden geheim van een Dwergen theater-familie heb kunnen onthullen (theatergroep Dwarf.)  

 

Dit werd mijn reden waarom ik de schrijfster ervan graag te spreken had willen krijgen. Het was het verhaal over een kleine, nieuwsgierige trol, die nooit antwoord kreeg op alle vragen die hij zich af had willen vragen en toen een zwerftocht ging ondernemen die vele jaren ging duren.  (zo verging het ook in mijn leven.)

Once in Europe, in Sweden, there was a woman who made the Dutch translations of one of the most famous writers in Europe. Her name was Rita Törnqvist and she was the translator for Astrid Lindgren. They turned out to be friends. Rita then got the idea to start writing stories herself.

 

So one of her first books had given me a big impression when I had already bought it in 1978 in a bookshop in the city of Leeuwarden.

I didn't know she was a Dutch woman.

So I only knew her under the name Rita Törnqvist.

She then happened to be, like Astrid Lindgren, just separated from her husband.

 

So the story of Rita came up again after my own divorce in 2003.

I then wanted to know who exactly had written that book.

Finally I got hold of her and to my surprise as an older woman in the Netherlands.

She had wanted to write the book on behalf of her children.

They had given their mother a few beautiful stones for her birthday, which she had to write a story about.

This turned out to be “WAM OF A TROLL CHILD” When I discovered that Rita just lived in the Netherlands, I immediately wanted to visit her and we had a very special afternoon together.

She then also told me a little more about the origin of that particular story.

Writing that book turned out to have been even harder than the birth of her children.

So the story was about the stones she took as a trigger, which were dwarves (or Swedish trolls).

So my own marriage had ended because I was able to unwittingly reveal a forbidden secret of a Dwarf theater family (theatrical group Dwarf.)

 

This became my reason why I would have liked to speak to its author. It was the story of a little, curious troll, who never got answers to all the questions he'd wanted to ask himself, and then went on a ramble that would last many years. (That's what happened in my life too.)